Klik op de foto voor een vergroting

Nederland (Goor) - Praag

Traject Heringen - Wirsberg

dag 11 t/m 15

Dag 11
dinsdag 21 juli 2015
Heringen- Wasungen 68 km
weer: half bewolkt 27c

Als wij willen vertrekken zien we Hans verdwaasd op een stoel zitten, hij is uitgegleden op het stalen trapje.
Gelukkig valt het mee.

Vanaf Heringen fietsen we enige tijd langs de kalimijnen, een indrukwekkend gezicht .

In Philppsthal fietsen we via de binnenplaats van het slot.
Na Philppsthal ligt er volgens de fietsgids aan de overkant van de Werra een mooi dorpje, Vacha, we bekijken Vacha  vanaf de brug.

We fietsen door tot Kieselbach waar we een koffiepauze nemen. De route gaat afwisselend weer over gravel, grind keienpaden en in de plaatsen vaak over kinderkopjes maar ook over geasfalteerde binnenweggetjes en fietspaden.

Kort hierna komen we in  Tieffort en Bad Salzungen. We hadden beter even met de pauze kunnen wachten tot Bad Salzungen.
Dit  is een ontzettend leuk plaatsje met zijn Gradierhaus, zoutwinning en het is een kuuroord, nu zegt dit laatste niet altijd alles.
De paters die we menen  te zien lopen in de gangen van het Gradierwerk blijken bij nader inzien kuurgasten met witte badmantels te zijn.

Nadat we in Breitingen al vast de dagelijkse inkopen hebben gedaan fietsen we door naar Wasungen om een plekje te bemachtigen op de eenvoudige maar leuke camping, Camping Wasungen.
We moeten bellen om ons aan te melden.
Na enige tijd komen ook M&H en als we elkaar zo vaak zien moeten we er maar even een wijntje op drinken.
 Het stel met de kinderen die we ook op de vorige camping zagen komen even later ook aan.

Dag 12
woensdag 22 juli 2015
Wassungen – Bad Rodach 80 km
weer: warm 32c ’s avonds hevig onweer

We fietsen Wassungen in en pakken aan de overkant van de Werra de Werraradweg weer op en fietsen via gravel, grindwegen en “normale”fietspaden met een paar pittige klimmetjes.
Tijdens deze klimmetjes raak ik weer volledig buiten adem en wordt gelost door Henriëtte, het moet toch niet gekker worden.

We brengen een kort bezoek aan Meiningen. We fietsen via het park en langs het Schloss het centrum in en  hebben door alle weg opbrekingen wat moeite het centrum te vinden. Ik ga naar een apotheek en koop er wat andere medicijnen tegen hooikoorts die volgens de apotheker nieuw zijn, kijken of dat helpt.

Een bakker zien we niet en doen dus wat inkopen bij de Norma voor een broodje op de vuist.

In een klein plaatsje drinken we cappuccino bij restaurant Am Hirsch.
Als Henriëtte tegen de waardin de opmerking maakt dat ze het een leuk plaatsje vindt reageert de waardin, met leuk?
Hier wil je toch niet doodliggen. Het blijkt dat ze het restaurant drie maand geleden hebben overgenomen, volgens haar een plaatsje met 800 inwoners, 80 % bejaard en aan de medicijnen en die dus niet mogen drinken en de 20% accepteert hen niet omdat ze uit Berlijn komen.
Ze gaan het in ieder geval een jaar proberen. Een sneu verhaal maar dat hadden ze volgens ons ook wel van te voren kunnen bekijken, maar ze was haar verhaal wel even kwijt.

Bij Henfstadt nemen we weer een pauze en bestellen bij een kanocentrum koffie en cola. Henriëtte is zo verstandig het bij de Thuringer Cola te houden maar ik kies voor de Turkse koffie, geen wonder dat Turken allemaal thee drinken, het is m.i. niet te drinken.

Na Themar krijgen we zicht op Kloster Vessra. Een bezoek aan het klooster slaan we over, we horen later van M&H die het wel bezocht hebben dat het de moeite waard was.

In Hildeburghausen komen we even aan het zoeken en zonder GPS waren we er niet uitgekomen.
Als we beter in het boekje op de  plattegrond en toelichting hadden gekeken was er weinig aan de hand geweest.
Hierna fietsen we over zware grindwegen met de nodige klimmetjes. De grindpaden zijn met Duitse Gründlichkeit van grind voorzien, als 1 cm dik grind voldoende is waarom zou je er dan geen 5cm op doen.

Bij binnenkomst in Bad Rodach doen we al vast de nodige inkopen en M&H hebben al een plekje voor ons gereserveerd.
Het wordt druk op de camping met Nederlandse fietsers.

We zetten snel onze tarp op voor het naderende onweer kunnen we tijdens de zeer hevige onweersbui koken onder de tarp.

Dag 13
Donderdag 23 juli
Bad Rodach 0+ 25 km
weer: goed 25c

We nemen een rustdag, Henriëtte’s enkel is rood en gezwollen en ze heeft er ’s nachts erg veel last van.
We nemen ’s ochtends afscheid van M&H die we nu echt wel niet weer zullen zien.

We brengen de ochtend door met wat lezen en later breng ik een bezoek aan Bad Rodach voor inkopen en om het plaatsje te bekijken.

Als ik terugkom blijkt Henriëtte een teek in haar enkel ontdekt te hebben en heeft deze verwijderd.
Heeft er waarschijnlijk al een paar dagen in gezeten. We fietsen dus naar het dorp op zoek naar een arts.
We moeten echter nog weer een keer terug,  het spreekuur begint om 16.00 uur. Volgens de arts geen lime maar een allergische reactie en zij verbindt de voet en ze krijgt desinfecteringsmiddel en zalf voorgeschreven. Op de vraag of ze er gewoon mag doorfietsen, we zijn op weg naar Praag, antwoordt ze dat fietsen wel goed is maar dat ze zelf binnenkort met man in de auto naar Zweden en Baltische staten gaat en zich had afgevraagd of ze daar niet te oud voor werd.
Volgens ons was ze niet ouder dan ons.

Als we terugfietsen komen we Bart tegen. Zij zijn net op de camping aangekomen en hij gaat wat inkopen doen.

De beheerster van de camping,  een weduwe is ’s morgens om 5.30 al vertrokken  voor haar werk en komt om 15.00 weer terug en moet dan de camping nog doen.
En wij maar denken dat fietsen zwaar is.

Dag 14
vrijdag 24 juli 2015
Bad Rodach – Lichtenfels  48 + 4 km
weer : 31c warm

We vetrekken tegen 8.30 en nemen afscheid van Bart en eega.

We fietsen eerst nog even langs de apotheek om de medicijnen voor Henriëtte op te halen.

In Bad Rodach is er ook een alternatief mogelijk maar wij kiezen voor de “normale”route via Coburg.

 Via rustige landweggetje gaan we op weg naar Coburg. Na enige tijd snappen we waarom om we op de camping de trein zo vaak hoorden claxonneren, er zijn bijna alleen maar onbewaakte spoorwegovergangen.

In de verte zien we het kasteel van Coburg al liggen het is echter te heiig voor foto’s.  
In Coburg nemen we een pauze, maken een wandeling door dit prachtige plaatsje en vullen onze gasvoorraad aan.

Hierna gaan we met, onderweg enkele klimmetjes, richting Lichtenfels, eerst over een fietspad parallel aan de grote weg en later weer over een te dik met kiezels aangevuld kiezelpad.
De kiezels waren zeker in de aanbieding en die gekke Hollanders op weg naar Praag die fietsen de kiezels wel vast.

We maken er gezien Henriëtte’s been een korte dag van.
We vinden een plekje op de prachtige Maincamping met een geweldige leuke beheerder. Man met plezier in zijn  werk, met gevatte opmerkingen.
Lijkt gezien zijn uiterlijk op iemand die heeft gekozen voor de levenswijze van  liever een goed kort dan een lang slecht leven.
Ook op het toilet heeft hij prachtige spreuken staan; bij het urinoir:” Ga wat dichterbij staan hij is kleiner dan je denkt.”

Wij kiezen er voor om niet terug te gaan het plaatsje in, we hebben het gevoel dat wij bij het doorheen fietsen het meeste wel gezien hebben.
Achteraf denk ik dat we toch even hadden moeten teruggaan. Het plaatsje staat bekend om de manden en korven productie.
Houden we dus nog tegoed.
 Dus na wat inkopen wordt het lekker relaxen en genieten van het mooie weer.

Er is een Italiaan naast ons komen staan die een fietstocht door Europa maakt, heeft inmiddels 5000 km gefietst en is op weg naar Istanboel. Hij vindt het warm en heeft er een korte dag van gemaakt, wat moeten wij als Noord Europeanen dan?

Dag 15
zaterdag 25 juli 2015
Lichtenfels-Wirsburg 52 +5 km
Weer: goed 24-26c




Bij het vertrek van de camping worden we nog aangesproken door een vrouw, die met een caravan op de camping staat en die met haar man de Mainradweg in stukken fietst.
Ze verplaatsen zich om de paar dagen voor een nieuw deel.
Ook een manier. We zullen ze deze dag nog een aantal keren tegenkomen.
En over het algemeen kun je rustig heen en terug fietsen omdat je altijd weer nieuwe dingen ziet. 

Na Lichtenfels worden we weer getrakteerd op een royaal aangebracht grindpad. Waar halen ze al dat grind toch vandaan? We plannen in verband met Henriëtte’s  been maar weer een korte etappe. 
In Burgkunstadt doen we nog even wat inkopen voor onderweg, sandwiches/broodjes wat cola en een toetje.
We worden tot in de winkel achtervolgd door een plaatselijke fietser met zijn goed bedoelde aanwijzingen voor de route.

In Kulmbach, wederom een stadje met prachtige gebouwen  nemen we een koffiepauze, bezichtigen het stadje waar een bierfeest is, en vullen mijn hooikoorts tabletten aan.
Ze lijken te werken. Het stel van de camping zit ook te genieten van het feest in het dorp, zij hebben echter het probleem dat ze terug tegen de stevige wind in moeten, terwijl wij de wind in de rug houden.
Over de wind mogen wij deze tocht tot op heden niet klagen.

We fietsen door het door tot Wirsberg om daar op weg te gaan naar de jeugdherberg camping.
De weg naar de camping is zeer steil en het wordt duwen. Nadat een keukenhulp met de beheerster heeft gebeld krijgen we een plekje op de mooie camping. Wij zijn en blijven de enige campinggasten.
We ontdekken dat er ook een keukentje bij is en dat is niet verkeerd gezien de harde wind. We kunnen er koken  maar ook ’s avonds ook heerlijk zitten.
De hele avond en nacht blijft het hard waaien.

Naar dag 16 t/m 20